Główna bohaterka Joanna Smidt to słynna pisarka, jej romanse czytają wszyscy.
Sprzedała miliony egzemplarzy swoich powieści i zdobyła wiele prestiżowych nagród literackich. Nie znosi spotkań z czytelnikami, bez swojej menadżerki Betty nie potrafi załatwić żadnej sprawy.
Joanna ze swoją perfekcyjną figurą, długimi blond włosami i idealnie gładką cerą, jak na kobietę po czterdziestce zwraca uwagę wielu mężczyzn. Kobieta za swój zawodowy obowiązek uważa nawiązywanie jak największej liczby kontaktów z płcią przeciwną, ponieważ uważa, że nie można uczyć jazdy samochodem nigdy wcześniej nie siadając za kierownicą.
Celem Joanny jest zakochać się wielką odwzajemnioną miłością jaka zdarza się tylko w bajkach. Od lat tworzy ideał mężczyzny i opisuje go na kartkach kolejnych powieści, licząc na to, że kiedyś takiego odnajdzie.
Podczas wyjazdu do Zakopanego wdaje się w romans z dopiero co poznanym, dużo młodszym fotografem Konradem. Jest tajemniczy, skryty, nigdy nie mówi nic o sobie, z nikim się nie przyjaźni. Mężczyzna ujmuje ją zniewalającym uśmiechem, swoim niepowtarzalnym czarem, wysportowaną sylwetką, młodością. Pewnego dnia Konrad zostaje znaleziony martwy, a Joanna próbuje rozwikłać zagadkę jego śmierci na własną rę

Książka pt: Wołyń. Wiktor jest drugą z trzech powieści stanowiących serię "Saga rodzinna", opisujących skomplikowane losy Polaków na Wołyniu i Kresach Wschodnich.Wiktor Kaliński jest synem Polaka i Ukrainki z Wołynia. Przyjaźni się z Ukraińcem - Wadimem, który jest dla niego jak starszy brat. Przysięgają sobie wieczną lojalność i braterstwo. Gdy bandy UPA zaczynają atakować polskie wioski na Wołyniu, Wiktor staje przed dramatyczną decyzją co do własnej tożsamości.Czy wygra wierność względem przyjaciela, czy może miłość do pięknej polskiej sanitariuszki odmieni jego serce?Tak jak i w pierwszej części sagi (Wołyń. Zosia) w tej powieści także nie brakuje scen drastycznych, ukazujących okrucieństwo, ale są również delikatne, pełne ciepła sceny miłosne. Losy bohaterów to nie tylko dramat, sensacja, krew i łzy, to również romans, miłość, chwile radości i szczęście. Każdy, kto ma w rodzinie korzenie kresowe, znajdzie tu coś dla siebie.

Z opowiadań rodziców, krewnych i ich znajomych, autor odtworzył w literackiej formie dzieje własnej rodziny, poczynając od lat trzydziestych XX wieku, a kończąc na początku XXI wieku. Ich losy wiodły od wołyńskiej wsi Rudnia Łęczyńska poprzez Dolny Śląsk aż po Pomorze Środkowe.Bohaterowie urodzeni w latach 1918 i 1923, dobrze rozumieli rzeczywistość wołyńskiej wsi, otoczonej większością ukraińską i żydowską. Trzy światy - polski, żydowski i ukraiński - żyły obok siebie, ale jakby rozdzielone niewidoczną granicą, przenikały się bardzo słabo. Biedne wiejskie bytowanie zostało przerwane przez sowiecką agresję we wrześniu 1939 roku. Latem 1942 roku doszło do mordu berezyńskich Żydów - tylko nieliczni ukryli się w rozległych lasach. Czy przerwało to "wiejski antysemityzm"?Rok 1943 przyniósł niemiecką zbrodnię spalenia i zniszczenia Rudni Łęczyńskiej. Zginęło dziewięćdziesięciu siedmiu członków rodziny autora. Wokół szalały już bandy UPA i trwały mordy polskiej ludności. Uratowani z Rudni spędzili dwie zimy w lesie. UPA darowuje im życie, za to tak zwani partyzanci zamordowali kilku kolejnych krewnych.Kiedy w 1945 roku zaczęły się wysiedlenia do Polski, dla nich to były wypędzenia w nieznane. Dopiero w latach pięćdziesiątych zrozumieli, że do siebie na Wołyń już nie wrócą - rozpoczęły się kłótnie i sądy o domy, ziemie, sprzęty. Gehenna w stalinowskiej oprawie.Rudni już nie ma, jest tylko las i pomnik upamiętniający pomordowanych pomocników "radzieckich partyzantów" - kolejna historyczna fałszywka. Ten reportaż to opowieść prawdziwa, o prawdziwych nastrojach Wołyniaków.

Rok 1943. Kiedy sprzymierzeni na frontach II Wojny Światowej przełamują potęgę III Rzeszy, na Wołyniu dochodzi do eksterminacji Polaków. Stanisława Morowskiego spotyka osobista tragedia, a kolejne miesiące jego życia wypełnia nieustanna walka o przetrwanie. Dynamicznie rozwijająca się akcja książki ukazuje politykę niemieckich okupantów, bezwzględność ukraińskich nacjonalistów i dwulicowość sowieckich partyzantów. Tłem dla opisanych wydarzeń są urokliwe plenery, gdzie żyją ludzie przywiązani do tradycji i ziemi.