W swoich opowiadaniach Borowski przedstawił świat bez uczuć. Nie ma strachu, nie ma nadziei, nie ma miłości... jest zbydlęcenie, człowiek przestaje być człowiekiem. Codzienność w obozie zagłady. Borowski wzbudza swoją książką skrajne emocje - nienawiść, strach, obrzydzenie.
PRZEZNACZ.:
Dla kl. IV szkoły średniej .
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tadeusz Borowski należał do tych rzadkich, wyjątkowych pisarzy, dla których życie i pieśń stanowią jedno. To decydowało, że osiągnął tak dużo - płacąc za to cenę najwyższą.
UWAGI:
Wykorzystane w książce reprodukcje pochodzą ze zbiorów Muzeum w Majdanku w Lublinie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tadeusz Borowski należał do tych rzadkich, wyjątkowych pisarzy, dla których życie i pieśń stanowią jedno. To decydowało, że osiągnął tak dużo - płacąc za to cenę najwyższą.
UWAGI:
Wykorzystane w książce reprodukcje pochodzą ze zbiorów Muzeum w Majdanku w Lublinie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Marek Hłasko (ur. 14 stycznia 1934 w Warszawie, zm. 14 czerwca 1969 w Wiesbaden w Niemczech) - pisarz, sławna postać powojennej literatury polskiej.Marek Hłasko urodził się w Warszawie jako jedyny syn Macieja Hłaski i jego żony Marii Łucji z domu Rosiak[1]. Początkowo Marek mieszkał z rodzicami w Złotokłosie, później w Warszawie. W rodzinie Hłasków dzieci chrzczono stosunkowo późno - przyszły pisarz został ochrzczony 26 grudnia 1935 roku w Kościele Najświętszego Zbawiciela w Warszawie[2]. Podczas chrztu na pytanie "czy wyrzekasz się złego ducha" odpowiedzieć miał "nie", co przytaczano później jako dowód jego trudnego charakteru.W życiu osobistym upodabniał się do bohaterów swych utworów, romantycznych, twardych outsiderów, którzy stali się dla jego pokolenia symbolami rozczarowania rzeczywistością lat 50. Jego idolami byli Humphrey Bogart i Fiodor Dostojewski. Jego proza stała się wyrazem sprzeciwu wobec schematyzmowi i zakłamaniu literatury socrealistycznej. Opowiadał o buncie natury moralnej. Znakomicie opisywał środowisko społecznych nizin, w którym panuje beznadzieja i cynizm. Jego bohaterowie żyją marzeniami o zmianie, ale marzenia te zawsze okazują się płonne. W Polsce zakaz druku jego utworów obowiązywał przez 20 lat. Był także współscenarzystą filmów "Koniec nocy" (1957), "Pętla" (1957), "Spotkania" (1957), "Ósmy dzień tygodnia" (1958) i "Baza ludzi umarłych" (1958).
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
